ปฐมพรเข้ามาในกรุงเทพเพื่อศึกษาต่อระดับอุดมศึกษาที่ มหาวิทยาลัยกรุงเทพ เขาได้พบกับ พิเชษฐ์ นิ่มสุวรรณ โดยพิเชษฐ์ได้แต่งเพลงให้กับพรายเพื่อเป็นของขวัญ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือเพลง ปีศาจ หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ตั้งวงดนตรีขึ้นชื่อว่าวง GAY ซึ่งมีพิเชษฐ์ ตำแหน่งกีตาร์ สมประสงค์ หมีปานในตำแหน่งมือกลอง และ พรายในตำแหน่งร้องนำ ต่อมาได้เข้าร่วมประกวดวงดนตรีของสโมสรผึ้งน้อย โดยใช้เพลง ทรมาน ซึ่งเป็นเพลงต่อต้านยาเสพติด จนในที่สุดก็ได้รับรางวัลชนะเลิศจนได้เซ็นสัญญากับสโมสร ทางวงได้บันทึกเสียงเดโมเทปโดยมีโปรดิวเซอร์อย่าง อัสนี โชติกุล มาดูแลให้ และได้เปลี่ยนชื่อวงมาเป็น May 21st เนื่องจากบันทึกเสียงเสร็จกันในวันที่ 21 พฤษภาคม[1]

ต่อมาทางวงก็ได้ไปเล่นในงานของคลื่นวิทยุไนท์สปอตที่ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ซึ่งเป็นการเปิดตัวของวง แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดขึ้น หลังจากที่เพิ่งได้เริ่มเพลงแรกก็พบว่าคีย์บอร์ดมีปัญหา เนื่องจากก่อนหน้านั้นได้มีเด็กมาเลื่อนคีย์ของคีย์บอร์ด ทำให้การแสดงในครั้งนั้นเป็นไปอย่างยากลำบาก จนส่งผลให้ในเวลาต่อมาทางวงจึงแยกย้ายกันไป[1]

หลังจากนั้นอีก 2 ปี พรายได้เซ็นสัญญากับค่ายรถไฟดนตรีในฐานะศิลปินเดี่ยว เขาพยายามที่จะเอาวงเข้าไป แต่ก็ไม่สำเร็จ[1] เขาได้ออกอัลบั้มแรกชื่อชุด ไม่ได้มามือเปล่า มีเพลงฮิตติดหูในยุคสมัยนั้นอย่างเพลง ไม่ได้มามือเปล่า ตามชื่อของอัลบั้ม นอกจากนี้ยังมีบางเพลงของวง May 21st มาทำใหม่อีกด้วย จนกระทั่งมาถึงการแสดงสดที่ ร็อคผับ เขาได้ประกาศว่าจะเลิกร้องเพลงไปตลอดชีวิต

พ.ศ. 2534 ปฐมพรกลับมาอีกครั้งกับอัลบั้มชุด พราย พร้อมกับการแก้ผ้าถ่ายรูป ซึ่งถูกวิจารณ์จากสื่อมวลชนเป็นอย่างมาก พร้อมทั้งได้ประกาศว่าตัวเองตายไปแล้วอีกด้วย จากคำโฆษณาที่ว่า "ปฐมพร ตายเป็น พราย" ในอัลบั้มชุดนี้ ทุกเพลงล้วนไม่มีชื่อ ยกเว้นเพลง พราย ซึ่งนับได้ว่าสร้างความแปลกใหม่ให้กับวงการเพลงไทยมาก และอัลบั้มชุดนี้ยังคงเป็นที่พูดถึงตลอดมา และสร้างเอกลักษณ์เป็นแบบอย่างของเพลงพรายเรื่อยมา

พ.ศ. 2536 หลังจากห่างหายไป 1 ปีกว่า ปฐมพรก็ได้ออกอัลบั้มคู่ชื่อว่า เจ้าหญิงแห่งดอกไม้ กับ เจ้าชายแห่งทะเล โดยอัลบั้มเจ้าหญิงจะพูดถึงความรู้สึกที่ตกต่ำที่สุด ตั้งแต่การฆ่าตัวตาย จนถึงความรู้สึกที่อยากจะเสียสละอยากจะเป็นคนดี ส่วนอัลบั้มเจ้าชายจะสะท้อนให้เห็นถึง สังคมและผู้คนรวมทั้งตัวเขาเองด้วย นอกจากนี้ทุกเพลงยังคงไม่มีชื่อเพลงอีกเช่นเคย แต่เป็นการแทนด้วยสัญลักษณ์ต่างๆ เช่น ดอกไม้ บุหรี่ และอื่นๆ เนื่องจากปฐมพรต้องการจะสื่อความหมายมากกว่าภาษาพูดและภาษาเขียนของเขา มีการจัดการแสดงสดเพื่อโปรโมตอัลบั้มคู่ที่บ้านมนังคศิลา แต่กลับไม่มีการเล่นเพลงใดๆ ในอัลบั้มคู่เลย

พ.ศ. 2538 ปฐมพรได้ออกอัลบั้มชุด ใต้สำนึก โดยเป็นการทำเองขายเอง ในอัลบั้มชุดนี้มีการวิพากษ์วิจารณ์ถึงความรุนแรงของเนื้อหาเป็นอย่างมาก โดยถูกวิพากษ์วิจารณ์จากนักวิจารณ์อย่างหนัก

พ.ศ. 2540 ปฐมพร ได้ออกอัลบั้มปกสีเหลือง ไม่มีชื่ออัลบั้มมีแต่ชื่อเพลง ทั้งหมด 6 เพลง โดยพรายให้นิยามอัลบั้มนี้ว่า “ดูเหมือนเป็นการทำเพลง ที่เอาเปรียบหลายๆชีวิต รวมทั้งผู้ที่เสียเงินซื้อ คงไม่มีข้อแก้ตัวใดๆ นอกจากคำขอบคุณ อย่างน้อยในช่วงสั้นๆของชีวิต ที่ตอนนี้ดูไม่ไร้ค่าเกินไป”

พ.ศ. 2551 อัลบั้มเพื่อนของฉัน

พ.ศ. 2562 อัลบั้ม Precious (Life is Precious)